Świetną okazją do integrowania środowiska uczniów, rodziców i nauczycieli była przeprowadzka. W sobotę 31 listopada 1990 roku wszyscy stawili się, aby przenieść skromny majątek szkoły do nowych pomieszczeń. Uczniowie wspominają, że przez cały dzień towarzyszył im zapach formaliny z preparatów biologicznych, które się rozlały.

Od grudnia 1990 roku siedzibą szkoły jest budynek przy ulicy Mieszka I 5, który władze miasta wydzierżawiły szkole. Wcześniej mieścił się tu żłobek. Dyrektorką szkoły została pani mgr Elżbieta Golińska. To tu rozpoczął się nowy rozdział historii szkoły, który trwa nieprzerwanie do dziś.

Dzięki przeprowadzce do nowego budynku pojawiła się możliwość zwiększenia liczby uczniów w klasie do 14. Z dodatkowym naborem niebyło żadnych trudności, niektórzy chętni czekali na przyjęcie od momentu powstania szkoły. Zatrudniono panią Honoratę Krajewską, która nieprzerwanie od 20 lat zajmowała się księgowością szkoły. Grudzień był miesiącem intensywnych przygotowań do zagospodarowania szkoły. Ponieważ budynek wymagał adaptacji do potrzeb nowej placówki, przez kolejne miesiące trwały remonty. Powstały sale lekcyjne, sala gimnastyczna, kuchenka, pokój nauczycielski, gabinet dyrektora szkoły, sekretariat, wydzielono miejsce na bibliotekę. Było też ważne dla uczniów miejsce, tzw. melina, gdzie ustawiono stół do ping – ponga. Tam zarówno starsi, jak i młodsi uczniowie najchętniej spędzali każdą przerwę. Już w następnym roku ulubione miejsce uczniów zostało ku ogólnej rozpaczy zamienione na „zerówkę”. Początkowo w szkole nie było dzwonków, jednak po kilku miesiącach wprowadzono i u nas ten niezwykle stresujący uczniów i nauczycieli zwyczaj używania sygnałów dźwiękowych, gdyż okazało się, że uczniowie coraz mniej chętnie wracali do klas o odpowiedniej porze, a przerwy stawały się coraz dłuższe.

W nowym miejscu uczniowie poczuli, że są wreszcie u siebie. Rodzice poszczególnych klas spotykali się popołudniami i robili wszystko własnymi siłami. Zdobyto szafki do klas, zakupiono ławki, powoli przybywało sprzętów i pomocy dydaktycznych. Oklejano szafki i parapety w klasach kolorową folią samoprzylepną, aby poprawić estetykę pomieszczeń. Wtedy naprawdę czuło się, że jest to szkoła społeczna. W grudniu proboszcz parafii Ducha Świętego- ś.p. ksiądz Stanisław Andrukiewicz poświęcił krzyże, które zostały powieszone w pomieszczeniach szkoły.

Kolejna okazja do wspólnego świętowania nastąpiła już wkrótce. Przed zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia ustawiono w holu szkoły dużą choinkę. Wszyscy uczniowie, nauczyciele i niektórzy rodzice zebrali się wokół niej i zaczęło się wspólne kolędowanie. Była to wspaniała, niezapomniana, jednocząca całą społeczność szkolną uroczystość, która na trwałe wpisała się w kalendarz imprez szkolnych. Niedługo potem uczniowie bawili się na balu choinkowo-sylwestrowym. Kolejną okazją do świętowania było powitanie wiosny. Ten dzień zaczęto początkowo obchodzić pod hasłem Dnia Sportu, szybko jednak przybrał on bardziej formę zabawy, niż sportowej rywalizacji. W pierwszym roku funkcjonowania szkoły ważną uroczystością była akademia z okazji 3 Maja. Uczniowie czytali fragmenty „Pana Tadeusza”, np. „Koncert Jankiela”. Od początku w szkole odbywało się dużo imprez integracyjnych i wycieczek. Tradycją stały się też wyjazdy do warszawskich teatrów. To wyróżniało naszą szkołę od innych.

W pierwszym roku funkcjonowania szkoły rozwiązał się Komitet Organizacyjny.

10 maja 1991 r. odbyło się pierwsze Walne Zebranie Członków Koła Terenowego nr 171 STO, wybrano Zarząd KT nr 171 STO, którego Prezesem został pan Antoni Bobrus. Po pracowitych, pełnych niespodzianek dziesięciu miesiącach wszyscy z niecierpliwością oczekiwali na wakacje i zasłużony wypoczynek.

W roku szkolnym 1991/92 w szkole było już osiem oddziałów. W klasach I – VII uczyło się łącznie 78 uczniów. Odbył się też nabór do oddziału przedszkolnego, tu naukę rozpoczęło 14 sześciolatków. Wychowawczynią zerówki została pani Jolanta Andrzejewska. W szkole pracowało już 21 nauczycieli. Uczniowie mogli uczestniczyć w zajęciach: koła tanecznego, plastycznego, matematycznego, miłośników sztuki filmowej i teatralnej oraz nauki pływania. W tym roku szkolnym Kuratorium Oświaty przeprowadziło w szkole sprawdziany z języka polskiego i matematyki w klasach II – VII, wyniki były zadawalające.

Nauka nauką, ale jakieś przyjemności też muszą być. Niezapomniany wyjazd wszystkich uczniów i nauczycieli szkoły opisany został w kronice szkolnej jako podbój „Dzikiego Wschodu”. Był przejazd kolejką wąskotorową; tu toczono zacięte boje o miejsce przy oknie, przecież wszyscy chcieli podziwiać piękno Puszczy Białowieskiej. Po wspólnym ognisku, zjedzeniu wszystkich zapasów i krótkim odpoczynku wracano do szkoły w wyśmienitych humorach, z nadzieją, że kolejne wyjazdy będą równie udane. I były!!!

4 stycznia uczniowie starszych klas pojechali na wycieczkę do Warszawy na kultowy już dziś musical „Metro”. Młodym wielbicielom sztuki teatralnej nie przeszkadzało nawet to, że niektórzy musieli siedzieć na schodach z powodu problemów z realizacją rezerwacji biletów. Warto było jednak znieść niewygody, bo „Metro” wszystkim się bardzo podobało.

Zbliżająca się wiosna dała z kolei młodzieży sygnał do zabawy. 21 marca jak co roku maluchy wybrały się z marzanną na poszukiwanie wiosny, starsi zaś objęli we władanie szkołę. Przez cały dzień w szkole panowała pajdokracja. Nauczyciele musieli na nowo poznać trudy pracy umysłowej przy uczniowskich podręcznikach, uczniowie zaś z wielką radością wcielili się w role nauczycieli. W tym dniu pani Dyrektor, jako niegrzeczna uczennica sama wymierzyła sobie karę i stała w kącie. Nie trwało to jednak długo, bo znudzona bezczynnością w końcu uciekła z klasy przez okno. Od pierwszych lat funkcjonowania szkoły pierwszy dzień wiosny był okazją do wspólnych zabaw i wycieczek.

W marcu odbyło się II Walne Zebranie Członków Terenowego nr 171 STO i po burzliwych obradach prezesem KT nr 171 STO została pani Barbara Korecka. W tym roku szkolnym zaprojektowano też logo szkoły, jego twórcą była pani Antonina Łazarczyk, nauczycielka plastyki. Logo jest naszym rozpoznawalnym znakiem do dziś. Na jego bazie w roku 1999 stworzono logo Społecznego Gimnazjum nr 4 STO oraz Społecznego Przedszkola nr 1 STO w Białymstoku w 2012 roku. Pani Tosia zajęła szczególne miejsce w historii szkoły. Dzięki jej zaangażowaniu w szkole odbywały się aukcje prac plastycznych, a uczniowie wielokrotnie zdobywali nagrody w różnego rodzaju konkursach.

26 czerwca dzięki połączonym wysiłkom SSP 1 STO i college¢u w Gerbeviller grupa uczniów, nauczycieli i rodziców naszej szkoły wyjechała do Lotaryngii. Wspólnie z uczniami College Eugene Fransois grupa z Białegostoku miała spędzić dwa tygodnie we Francji, by potem gościć Francuzów w Polsce. Zwiedzono północno-wschodnie regiony Francji: Gerbeviller, Nancy, Luneville. Uczestnicy wycieczki mogli się zapoznać z francuskim systemem oświaty, poznać kulturę i tradycje tego kraju. Wyjazd ten opierał się na zasadach wymiany. W dniach 9 – 21 lipca do Białegostoku przybyli Francuzi. W programie pobytu znalazły się wycieczki do Tykocina, Białowieży, Św. Lipki, Augustowa. Odbył się też plener malarski nad rzeką Supraśl oraz wyjazd do stadniny koni w Jurowcach. Zawiązały się znajomości i przyjaźnie, niektóre trwają do dziś. Fakt wyjazdu naszych uczniów do Francji został odnotowany w białostockiej prasie.

Od roku szkolnego 1992/1993 SSP 1 była już pełną ośmioklasową szkołą podstawową z oddziałem przedszkolnym. Zatrudnionych było 28 nauczycieli. Od października funkcję prezesa KT nr 171 STO objęła pani Iwona Zalewska. Podjęto próbę komputeryzacji szkoły. Jesienią zorganizowano kurs komputerowy dla nauczycieli, w maju zaś zakupiono 3 komputery za łączną kwotę 43 mln złotych i kserokopiarkę za 25,5 mln złotych. Nauczyciele odetchnęli z ulgą, od tej pory nie musieli już przepisywać testów w wielu egzemplarzach przez kalkę, co miało miejsce do tej pory. Bazę szkoły wzbogacano systematycznie, przybywało sprzętów i pomocy dydaktycznych, oferta szkoły również poszerzała się z roku na rok, szczególnie jeśli chodzi o zajęcia pozalekcyjne. Pojawiło się koło modelarskie i muzyczne oraz zajęcia wyrównawcze, które odbywały się zgodnie z potrzebami uczniów. W szkole zmieniał się też kilkakrotnie układ sal lekcyjnych, dostosowywano go do potrzeb rozwijającej się placówki. Sale wszystkich klas młodszych umieszczono na I piętrze, co spowodowało, że starsi od razu poczuli się bardziej dorośli. W kolejnych latach powstała pracownia komputerowa, biologiczna, plastyczna. Dzięki współpracy z fundacją „Białystok – Eindhoven” szkoła otrzymała w darowiźnie partię ławek i krzesełek do nowej pracowni biologicznej. Część mebli darowała szkole Filia UW w Białymstoku. W szkole funkcjonował też system stypendialny, dzięki któremu uczniowie będący w trudniejszej sytuacji finansowej mogli liczyć na wsparcie.

12 maja, tuż przed zaplanowanym na ten dzień zebraniem rodziców w holu szkoły odbyła się aukcja prac plastycznych dzieci. Poprowadzili ją: pani Antonina Łazarczyk i pan Jerzy Gołębiowski. Dochód ze sprzedaży prac został przeznaczony na zakup komputera. Aukcja okazała się sukcesem, tego typu inicjatywy odbywały się jeszcze wiele razy. Kilkakrotnie wspieraliśmy też akcje charytatywne, organizując kiermasze prac dzieci. Galeria „W drodze” składająca się z dziesięciu obrazów namalowanych przez naszych uczniów została przekazana oddziałowi dziecięcemu Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Białymstoku jako dar. Oprawę obrazów zrefundował „Dialog” przyznając na ten cel 1 mln złotych.

W czerwcu, po ciężkich zmaganiach związanych z zakończeniem drugiego półrocza, przychodził czas na upragniony koniec roku i wakacje. Pożegnano uczniów klasy VIII, pierwszych absolwentów naszej szkoły. W chwili tworzenia SSP 1 byli oni uczniami najstarszego rocznika – wówczas klasy szóstej. Wszyscy cieszyli się z powodu czekającego ich dwumiesięcznego wypoczynku, jedynie absolwenci szkoły z niecierpliwością czekali na wyniki rekrutacji do szkół średnich. Okazało się, że wszyscy znaleźli się w wymarzonych szkołach. Uczniowie cieszyli się ze swoich osiągnięć, a my byliśmy dumni z naszych uczniów.

Rok szkolny 1993/94 przyniósł wiele nowości. Najważniejszą z nich była zmiana na stanowisku dyrektora szkoły, został nim pan mgr Marzenek Rysiński. Od września w szkole pojawili się też nowi nauczyciele. W szkolnym planie nauczania znalazły się zajęcia z informatyki w następującym wymiarze: klasy 0 – III – 1 godz./tyg., klasy IV – VIII – 2 godz./tyg. Sala komputerowa została wyposażona w drukarki, zakupiono programy edukacyjne. Oferta zajęć pozalekcyjnych poszerzyła się o klub przyjaciół literatury, gimnastykę korekcyjną, koło samoobrony (judo) oraz koło teatralne. Zakupiono pianino, od tej pory zajęcia taneczne oraz rytmika mogły odbywać się przy akompaniamencie instrumentu. W kolejnych latach rytmika została wpisana do szkolnego planu nauczania jako przedmiot nadobowiązkowy w klasach 0 – III. W czasie wakacji zabudowano duży balkon na piętrze, w ten sposób utworzono nową klasę, w której znalazła się pracownia biologiczna.

W dniu 25 maja 1994 roku Walne Zgromadzenie Członków Koła nr 171 STO podjęło uchwałę o przekształceniu Koła Terenowego nr 171 STO w STO Samodzielne Koło Terenowe nr 171 w Białymstoku. Po akceptacji Zarządu Głównego STO w Warszawie STO SKT nr 171 mogło samodzielnie podejmować wszystkie decyzje dotyczące funkcjonowania szkoły.

Kolejny rok szkolny placówka rozpoczęła w pełnej obsadzie kadrowej oraz ze 124 uczniami w ośmiu oddziałach szkolnych i oddziale przedszkolnym. Wprowadzone zostały obowiązkowe zajęcia pływackie na basenie oraz kurs przygotowujący do egzaminu na kartę rowerową. Tradycyjna ocena rozszerzona została o ocenę opisową wyników nauczania. Taka ocena z powodzeniem funkcjonowała już wcześniej w klasach młodszych. Stopniowo zmniejszano ilość godzin języka francuskiego na rzecz języka angielskiego. Poszerzała się oferta szkoły, funkcjonowało kilkanaście kół zainteresowań i zajęć wyrównawczych oraz fakultatywnych. Ku uciesze dzieci na sali gimnastycznej zamocowano drabinki. Dzięki współpracy z fundacją „Kontakty Miast Eindhoven – Białystok” nawiązano kontakt ze szkołą podstawową w Holandii, która wykazała duże zainteresowanie współpracą z naszą szkołą, proponując jednocześnie szkolenie nauczycieli w Eindhoven. 27 stycznia 1995 roku do Holandii wyjechało dwoje naszych nauczycieli: pani Jolanta Andrzejewska – nauczycielka oddziału przedszkolnego oraz pan Józef Górak – nauczyciel języka angielskiego. Zapoznali się oni z systemem nauczania w szkołach Montessori. Kolejny wyjazd nastąpił już wkrótce, bo w dniach 16 – 25 września, kiedy to do Eindhoven wyruszyli: pani Beata Parciak – nauczycielka matematyki i pan Krzysztof Tofiło – nauczyciel nauczania początkowego. Szkoła holenderska w ramach współpracy zobowiązała się do przekazania naszej szkole pomocy naukowych, my zaś obiecaliśmy wykorzystanie pewnych elementów systemu Montessori w naszej placówce.

W roku szkolnym 1995/96 wprowadzono zmiany w planie i organizacji nauczania. Rok szkolny podzielono na cztery semestry, mając na uwadze, iż uczeń powinien być częściej
i systematyczniej oceniany. We współpracy z „Fundacją Stefana Batorego” wprowadzono w klasie VII nowy przedmiot – przedsiębiorczość. W klasach IV – VII realizowano jedną godzinę języka angielskiego poprzez konwersatoria. Prowadził je Brytyjczyk pan Bruce Downie. W szkole zaczęło działać ZHP. Jesienią odbyła się ważna uroczystość w klasie I – ślubowanie. Na sali gimnastycznej zebrali się: podekscytowane maluchy, ich rodzice, dziadkowie oraz starsi uczniowie. Pasowanie na pierwszaka przebiegło w podniosłej atmosferze, nie obyło się bez śmiechu, zwłaszcza gdy dzieciom spadały z głów czapeczki (pieczołowicie klejone z brystolu przez ich mamy). Nawet po tak kwaśnej próbie, jaką była próba uśmiechu, dzieci nie straciły humoru. Najmłodszym na pewno nie brakowało zapału, starszym uczniom, no cóż… Gdy skończył się rok szkolny, na widok swojego świadectwa uczniowie mieli różne miny. Od przyszłego roku szkolnego znowu szykowały się zmiany, miało nas być więcej, podjęto bowiem uchwałę o zwiększeniu liczby uczniów w klasach do 16. We wrześniu 1996 roku powitaliśmy nowe koleżanki i kolegów. Zaczęła się codzienna, mozolna praca. Powstały nowe koła zainteresowań, w szkole cyklicznie toczyły się uroczystości. Uczniowie brali udział w konkursach i odnosili w nich znaczące sukcesy.

16 października 1996 roku odbyła się kolejna ważna uroczystość. W 18. rocznicę wyboru Ojca Świętego Jana Pawła II na Stolicę Apostolską gościliśmy w szkole Jego Eminencję Arcybiskupa Stanisława Szymeckiego. Towarzyszył mu proboszcz parafii pod wezwaniem Ducha Świętego – ksiądz Stanisław Andrukiewicz. W pierwszej kolejności odbyło się spotkanie ze społecznością uczniowską, które uświetniła krótka część artystyczna. Następnie duchowni udali się na rozmowę z gronem pedagogicznym i rodzicami. Jego Ekscelencja dokonał pamiątkowego wpisu do kroniki szkolnej, w którym podziękował za miłe przyjęcie.

W szkole działo się bardzo wiele, a nie zawsze nadarzała się okazja, aby nauczyciele i uczniowie mieli możliwość zaprezentowania swoich osiągnięć i pomysłów rodzicom. Postanowiono zorganizować Święto Szkoły, które byłoby świetną okazją do wspólnej zabawy, a jednocześnie pozwoliłoby poszczególnym klasom wykazać się inicjatywą i zdobytymi umiejętnościami. W sobotę 24 maja 1997 roku w szkole zjawili się uczniowie, nauczyciele, rodzice, rodzeństwo, dziadkowie. Przez całe przedpołudnie prezentowały się poszczególne klasy, występował zespół taneczny, teatrzyk klasy III, odbyły się kiermasze, aukcje prac dzieci. Zapobiegliwe mamy przygotowały coś do jedzenia. Sukces tej imprezy udowodnił, że warto kontynuować ją w latach kolejnych. Od 1997 roku w maju lub czerwcu cała społeczność szkolna bawiła się wspólnie na Święcie Szkoły. Jest to jedna z najważniejszych imprez, tym ważniejsza, że tłumnie gromadzi nie tylko uczniów i nauczycieli, ale również rodziców.

Rok szkolny 1996/97 obfitował też w inne ciekawe wydarzenia. Na zaproszenie zaprzyjaźnionej szkoły francuskiej grupa dzieci i nauczycieli wyjechała do Francji. Postanowiono również przystosować teren boiska szkolnego do potrzeb uczniów i stworzyć jak najlepsze warunki do ćwiczeń na zajęciach wychowania fizycznego. Zarząd podjął uchwałę
o obowiązkowym opodatkowaniu rodziców dzieci z klas O – V oraz tych z klas VI – VIII, którzy rozpoczęli naukę później niż w roku szkolnym 1992/93 w kwocie 250 złotych. Uzbierane środki miały być przeznaczone na adaptację terenu wokół szkoły i wykonanie boiska sportowego.

W roku szkolnym 1997/98 do planu nauczania włączono szachy, początkowo w klasie II, w latach kolejnych w klasach 0- I. Zakupiono też 8 nowych komputerów, połączono je w sieć, powstała pracownia informatyczna z prawdziwego zdarzenia. Zaczęto też dostarczać do szkoły obiady. W kwietniu 1998 roku prezesem nowego Zarządu STO SKT nr 171 został pan Leszek Korwin-Piotrowski. W czerwcu zaś pożegnaliśmy pierwszych absolwentów szkoły, którzy przeszli przez cały cykl kształcenia w naszej placówce, tzn. byli uczniami klasy I w 1990 roku, kiedy powstawała szkoła. Już szósty rok z kolei mury naszej szkoły opuszczali kolejni absolwenci, jednak to uczniowie rocznika 1990 – 1998 byli pierwszymi, którzy spędzili tu całe osiem lat.

Uczniowie i nauczyciele pracowali na kolejne sukcesy, osiągnięć z roku na rok przybywało, nasi uczniowie odnosili je nie tylko w konkursach przedmiotowych, ale też w wielu innych organizowanych w mieście i poza nim. Byliśmy bardzo dumni z naszego ucznia Bartka Bieleni, który z powodzeniem grał główną rolę w przedstawieniu „Mały Książę”, wystawianym na deskach Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku. Chyba wszyscy nasi nauczyciele i uczniowie widzieli ten spektakl.

Lata szkolne toczyły się w swoim rytmie, zmieniali się uczniowie, przychodzili i odchodzili nauczyciele, odbywały się uroczystości szkolne, kolejne konkursy, zawody, spartakiady zimowe. Istotne zmiany miały nastąpić w roku szkolnym 1999/2000.

Zmiany ustroju społeczno-politycznego Polski zapoczątkowane w 1989 roku dały początek zmianom systemu oświatowego. Przez kolejne lata przybierały one różne formy. Najbardziej radykalne zmiany nastąpiły w 1999 roku i dotyczyły struktury systemu szkolnego. Od tego roku miały funkcjonować 6-letnie szkoły podstawowe, po których uczniowie kontynuowali naukę w 3-letnim gimnazjum. Uczniowie klasy VI kończyli naukę w szkole podstawowej sprawdzianem szóstoklasisty, zaś nauka w gimnazjum kończyła się egzaminami gimnazjalnymi z części humanistycznej i matematyczno-przyrodniczej. Oprócz struktury uległa zmianie podstawa programowa, a w konsekwencji programy nauczania i podręczniki, pojawiły się nowe przedmioty.

Szkoła musiała wdrożyć w codzienną pracę zmiany zgodne z nowym systemem oświatowym, stwarzając uczniom jak najlepsze warunki do nauki. Wychodząc naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom rodziców i uczniów już wczesną wiosną 1999 roku Zarząd i pan Dyrektor podjęli starania o utworzenie w naszej placówce gimnazjum. Decyzją Prezydenta Miasta Białegostoku Społeczne Gimnazjum nr 4 STO w Białymstoku zostało wpisane do ewidencji szkół i placówek niepublicznych pod numerem 18. Nowo powstała szkoła uzyskała uprawnienia szkoły publicznej. 16.08.1999 r. Zarząd STO SKT nr 171 podjął uchwałę o powołaniu Zespołu Szkół Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Białymstoku, w skład którego weszły Społeczna Szkoła Podstawowa nr 1 STO i Społeczne Gimnazjum nr 4 STO. Nadzór nad działalnością Zespołu Szkół STO objął Zarząd STO SKT nr 171, wspólne pozostały: osoba dyrektora, księgowość i gospodarka finansowa. Reforma oświaty wymogła stworzenie nowych dokumentów szkolnych. Wraz z powstaniem gimnazjum i zespołu zaczął funkcjonować nowy statut szkoły oraz program wychowawczy, a później pojawiła się konieczność opracowania szkolnego programu profilaktyki. W szkole wprowadzono nowy system oceniania. W klasach I – III obowiązywała jak do tej pory ocena opisowa, zaś w klasach IV – VI SSP 1 i w SG 4 zaczął obowiązywać system punktowy. Zobligował on uczniów do systematycznej pracy.

Chociaż od 1.09.1999 roku w placówce działały dwie szkoły, właściwie niewiele się zmieniło, nadal pracowali ci sami nauczyciele, uczniowie w przeważającej większości po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuowali naukę w naszym gimnazjum. Oczywiście były zmiany kadrowe, przychodzili nowi uczniowie, jednak atmosfera szkoły była niezmienna, wszyscy czuliśmy, że tworzymy jedną wielką rodzinę. Nie możemy oddzielić szkoły podstawowej od gimnazjum, szkoły te bowiem funkcjonują razem w jednym budynku, uczą w nich ci sami nauczyciele. Nie zmienił się kameralny charakter naszej placówki. Dalej jest to szkoła niewielka, przyjazna uczniom, nauczycielom i rodzicom.

W czerwcu 2000 roku mieliśmy do czynienia z niecodzienną sytuacją, szkołę podstawową ukończyły dwa roczniki absolwentów. Była to ósma klasa i po raz pierwszy szósta klasa zreformowanej 6-letniej szkoły podstawowej. Z ósmoklasistami musieliśmy pożegnać się na dobre, zaś absolwenci klasy szóstej od września podjęli dalszą naukę w naszym gimnazjum. Od nowego roku szkolnego w szkole podstawowej uczyli się jeszcze ósmoklasiści (ostatni rocznik), którzy byli starsi od gimnazjalistów. Ostatni absolwenci ośmioklasowej szkoły podstawowej ukończyli ją w roku szkolnym 2000/2001. Po roku wszystko wróciło do normy.

Ważną sprawą, o której niewątpliwie należy wspomnieć, jest fakt zainstalowania w szkole Internetu. Trudno dziś sobie wyobrazić, że można było się bez niego obyć. Okazuje się, że tak! Internet w naszej szkole jest dostępny od 2000 roku, czyli od zaledwie 15 lat! Co było wcześniej? Jak pozyskiwać informacje, kontaktować się ze znajomymi? A jednak było to możliwe.

W 2002 roku powstała w szkole pracownia multimedialna, w której umieszczono: 16 stanowisk dla uczniów, komputer nauczyciela, drukarkę, skaner, projektor multimedialny. Obecnie zajęcia z wykorzystaniem komputera odbywają się już od zerówki, a nowoczesne programy komputerowe wykorzystywane są nie tylko na lekcjach informatyki, ale też na innych zajęciach.

W roku 2002 w szkole odbył się wielki remont. Odnowiono łazienki, niektóre sale lekcyjne, hol. Wszystko zostało pięknie przygotowane na przyjęcie uczniów po wakacjach. Sale lekcyjne były sukcesywnie wyposażane w nowe meble i pomoce dydaktyczne. Wiele sprzętów do klas zakupili sami rodzice. Właściwie nie było wakacji, w czasie których nie wykonano mniejszego lub większego remontu. W kolejnych latach zmieniło się też otoczenie szkoły, na placu zabaw umieszczono huśtawki i konstrukcję do wspinaczki dla maluchów, zasadzono krzewy ozdobne, co roku przybywa też drzew sadzonych przez pierwszoklasistów w czasie pasowania na ucznia, co stało się kolejną tradycją szkoły. W holu szkoły zwracają uwagę puchary i inne trofea zdobyte przez naszych podopiecznych oraz rzędy tablic pamiątkowych przygotowane przez absolwentów. Dzięki nim wszyscy wiedzą, kto ukończył szkołę, a sympatia, z jaką piszą o nas nasi byli uczniowie, napawa nas optymizmem i utwierdza w przekonaniu, że to, co robimy, robimy dobrze.

W roku szkolnym 2001/2002 czekał nas ważny sprawdzian. Po raz pierwszy szóstoklasiści i uczniowie klasy III gimnazjum mieli zmierzyć się z egzaminami zewnętrznymi. Egzaminy jak zawsze przyniosły chwile niepokoju, okazało się jednak, że zupełnie niepotrzebnie. Od początku wyniki uzyskiwane przez naszych uczniów znacznie przewyższały średnie w województwie i w kraju. Już egzaminy próbne pokazały, że nie mamy się czego wstydzić, wręcz odwrotnie, udowodniły, że uczymy bardzo dobrze. W rankingu sporządzonym przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną w Łomży do wiadomości Kuratorium Oświaty i Wychowania w Białymstoku Społeczne Gimnazjum nr 4 zajęło trzecie miejsce w regionie. Od Podlaskiego Kuratora Oświaty szkoła otrzymała list gratulacyjny i nagrodę rzeczową (magnetofon). Egzaminy właściwe potwierdziły te wyniki. W części humanistycznej średni wynik klasy wynosił 40,25 pkt. (w woj. 30,05), w części matematyczno-przyrodniczej 40,50 pkt. (w woj. 28,88). W rankingu gimnazjów ogłoszonym przez „Gazetę Wyborczą” w 2003 roku zajęliśmy zaszczytne trzecie miejsce w regionie. W kolejnych latach, zarówno w szkole podstawowej jak i w gimnazjum, wyniki były bardzo wysokie. W 2004 roku w najwyżej punktowanej kategorii, czyli wynikach egzaminów gimnazjalnych można było zdobyć 160 punktów – „zgarnęliśmy” maksymalną liczbę „oczek”. Pierwszy egzamin z języka obcego przeprowadzony w roku szkolnym 2008/2009 potwierdził również bardzo wysokie umiejętności językowe naszych uczniów (śr. 47,40 pkt.). Wprowadzenie egzaminów sprawdzających wiedzę uczniów po szkole podstawowej i gimnazjum pozwoliło udowodnić, że szkoła osiąga wysoki poziom. Od lat zajmujemy zaszczytne wysokie miejsca, a nasi uczniowie z reguły bez problemów dostają się do wybranych przez siebie szkół średnich.

W roku szkolnym 2002/2003 SSP 1 wzięła udział w akcji „Szkoła z klasą” organizowanej przez „Gazetę Wyborczą” oraz fundację „Centrum Edukacji Obywatelskiej” pod patronatem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. W ramach akcji uczniowie mieli okazję zrealizować swoje pomysły. 21 lutego w szkole zorganizowano Muzeum Pamiątek Rodzinnych. Na wystawie „Nasze Podlasie przed laty” poszczególne klasy prezentowały rodzinne pamiątki, a adnotacja o przebiegu imprezy znalazła się w podlaskiej prasie. Festiwal Nauk pod hasłem „Mam tej wiedzy zasób nieskończony…” odbył się w sobotę 31 maja 2003 roku w czasie Święta Szkoły. W ramach festiwalu uczniowie i nauczyciele przygotowali szereg prezentacji: był pokaz multimedialny, samodzielnie nakręcony film, wystawy, foldery, plakaty, przedstawienia teatralne. Podczas święta podsumowano również realizację zadania „Mała i wielka ojczyzna” oraz wybrano podlaską potrawę dla Unii Europejskiej. Zwyciężyły kartacze państwa Malinowskich. Festiwal był świetnym połączeniem edukacji i zabawy z udziałem całej społeczności szkolnej – uczniów, nauczycieli, rodziców i przyjaciół szkoły. Na podstawie decyzji komisji przyjmującej sprawozdanie z dnia 10 października 2003 roku SSP 1 STO w Białymstoku otrzymała tytuł „Szkoła z klasą” ( certyfikat nr 955/2003), co przyczyniło się do podniesienia prestiżu szkoły w oczach rodziców i lokalnego społeczeństwa.

18 maja 2003 roku, w 25. rocznicę wyboru papieża Jana Pawła II w szkole otwarto wystawę „Ojcu Świętemu z miłością”. Na wystawie znalazły się portrety papieża wykonane przez uczniów, życzenia, listy i wiele innych dowodów miłości i przywiązania. Uczniowie wysłali Ojcu Świętemu list oraz album z własnoręcznie wykonanymi laurkami.

W 2004 roku zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie STO podjęło starania o uzyskanie statusu organizacji pożytku publicznego. Uzyskało je 30 marca, co dało towarzystwu przywileje podatkowe i prawo przyjmowania jako darowizny 1% podatku dochodowego od osób fizycznych. SKT nr 171 STO co roku w ten sposób pozyskuje spore kwoty, które przeznacza na cele statutowe, głównie jednak wspierając inwestycje potrzebne w szkole.

W czerwcu 2005 roku obchodziliśmy jubileusz 15-lecia istnienia szkoły podstawowej. Była to miła uroczystość poprzedzona nabożeństwem w intencji uczniów, rodziców i pracowników szkoły. W „Kurierze Porannym” ukazał się artykuł na temat szkoły. Jesienią wzięliśmy udział w miejskich obchodach jubileuszu szkół STO. W Teatrze Lalek w Białymstoku odbyła się wielka gala szkół prowadzonych przez STO, w której wiedliśmy prym. Wystąpiły zespoły taneczne, wokalne, instrumentalne. Niektórzy pracownicy szkoły
i rodzice zostali odznaczeni Srebrną Odznaką STO lub otrzymali listy gratulacyjne z rąk Prezesa STO Wojciecha Starzyńskiego.

W marcu 2007 roku po raz kolejny zmieniły się władze Zarządu STO SKT nr 171. Funkcję prezesa objęła pani Beata Pugawko. Zaczęły się kolejne remonty, odnowiono hol szkoły, jadalnię i kuchnię, zakupiono nowe meble do sal lekcyjnych. W czasie wakacji poprzedzających rok szkolny 2009/2010 powiększono salę klasy IV, dzięki temu tzw. „help”
– magazyn pomocy szkolnych również zmienił swój wygląd. Wyremontowano kolejne pomieszczenia i dach nad wejściem do szkoły, zakupiono nową partię mebli.

Atrakcją roku szkolnego 2007/2008 był Mini Playback Show zorganizowany przez p. Elżbietę Ożlańską. Uczniowie klas mogli naśladować wybranych przez siebie piosenkarzy. Zwyciężyła Karolina Kozłowska- wtedy uczennica klasy IV. Nauczyciele uczestniczyli w kursie „Pierwsza pomoc przedmedyczna” prowadzonym według obowiązujących standardów Europejskiej Rady Resuscytacji obejmującym zajęcia teoretyczne i praktyczne. Święto Szkoły, jak co roku było okazją do wspaniałej zabawy – wręcz baśniowej. Uczniowie klas starszych przygotowali dla klas I – III konkurencje i zabawy związane ze znanymi bajkami.

W roku 2009 odbyła się pierwsza edycja szkolnego konkursu „Mam talent” Został on zorganizowany przez klasę V i ich wychowawczynię p. Annę Sacharczuk. Powstało również szkolne koło wolontariatu „Pomocna dłoń”. Nauczycielkami, które opiekowały się kołem i wspierały uczniów pragnących działać na rzecz innych były panie Dorota Mężyńska i Anna Sacharczuk.

Każdy kolejny rok przebiegał swoim rytmem. Odbywały się uroczystości szkolne, wyjazdy do kin i teatrów, wycieczki, okazjonalne spotkania. Konkursy, egzaminy, klasówki, wystawianie ocen odmierzały czas. W lutym 2010 roku odbyły się kolejne wybory Zarządu STO SKT nr 171. Prezesem zarządu został pan prof. Anatol Panasiuk, który sprawuje tę funkcje do chwili obecnej.

11 i 12 czerwca 2010 roku odbył się uroczysty jubileusz 20-lecia istnienia naszej szkoły. Była to okazja do wspaniałej zabawy, wspomnień, refleksji i zadumy. W czasie dwudniowych uroczystości odwiedziło nas wielu gości. Nasi absolwenci przyjechali z różnych zakątków świata. Wydarzenie to zostało odnotowane w prasie jako jubileusz pierwszej niepublicznej szkoły w Białymstoku.

W roku szkolnym 2010/2011 w ramach Dni Wielokulturowości uczniowie naszych szkół wyjechali na wycieczki; kasy „0” – II SSP nr 1 do Supraśla (zwiedzali muzeum Ikon), III – V SSP 1 do Kruszynian (zwiedzali meczet i Mizar), klasy VI SSP 1 oraz I – III SG 4 do Tykocina (zwiedzali synagogę). Projekt zakończył wykład p. prof. Mirosława Sobeckiego o patriotyzmie w czasach wielokulturowości. Próbował odpowiedzieć na pytanie „Co to znaczy być Polakiem?”. Była to wspaniała lekcja patriotyzmu.

W maju 2011 roku Zarząd STO SKT171 podjął decyzję o zmianie na stanowisku dyrektora szkoły i nowym dyrektorem został pan Mariusz Andrzej Łupiński. Równocześnie Zarząd przyjął uchwałę o restrukturyzacji szkoły, by dostosować możliwości szkoły do potrzeb uczniów oraz rodziców. We wrześniu pojawili się również nowi nauczyciele. Dyrektor, nauczyciele i pracownicy szkoły musieli zmierzyć się z nowymi zadaniami. Nastąpiła zmiana wyglądu szkoły. Przeprowadzono wiele remontów, by maksymalnie wykorzystać powierzchnię budynku. Wygospodarowano nowe pomieszczenia, konieczne dla realizacji nowej oferty edukacyjnej. Nowoczesne metody nauczania wymagały pełnej komputeryzacji szkoły.
W klasach pojawiły się projektory multimedialne, tablica interaktywna, monitor interaktywny, telewizory, nowe komputery i laptopy. Zmieniła się również organizacja pracy świetlicy. Wydłużono czas pracy świetlicy oraz podzielono ją na dwa oddziały dostosowane do potrzeb korzystających z niej dzieci. Nowa koncepcja nauczania zakładała zwiększenie oferty nauczania języków obcych. Oprócz języka angielskiego i francuskiego uczniowie mogą uczyć się również języka hiszpańskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Szkoła dba również o rozwój zajęć artystycznych np. tanecznych. Zakupiony został sprzęt muzyczny i nagłaśniający.

1 września 2012 r. Zarząd podjął kolejną ważną decyzję – utworzono Społeczne Przedszkole STO Nr 1, które weszło w skład Zespołu Szkół Społecznego Towarzystwa Oświatowego. W ślad za tym powstało nowe logo Zespołu Szkół STO złożone z 3 trójkątów (loga PS1, SSP 1, SG 4) wpisanych w okrąg. Po konsultacjach z uczniami, rodzicami i nauczycielami nadano mu nazwę „Szkolna paczka zajączka Szaraczka”.

Dużą uwagę przywiązujemy do promocji szkoły poprzez wyjazdy młodzieży, również zagraniczne, Zieloną Szkołę, Dni Otwarte i Święta Szkoły. Uczniowie reprezentują szkołę uczestnicząc w różnorodnych konkursach. Zaowocowało to miedzy innymi zwiększeniem ilości oddziałów do dwunastu. Obserwuje się duże zainteresowanie młodzieży działalnością samorządową i prospołeczną. W szkole powstał nowy sklepik, pojawiły się nowe formy działalności wolontariatu (np. udział w akcji Mam Marzenie).

Poprawa jakości kształcenia odbywa się poprzez kształcenie umiejętności „miękkich”. Ciekawą inicjatywą jest uczestnictwo uczniów naszej szkoły w programie edukacyjnym Odyseja Umysłu, który jest realizowany w formie międzynarodowego konkursu. Współczesny świat wymaga od wszystkich współpracy z drugim człowiekiem. Tego właśnie można nauczyć się na Odysei Umysłu. W trakcie zajęć uczestnicy uczą się technik teatralnych, konstruują proste mechanizmy lub maszyny, a wszystko po to, by wspólnie szukać rozwiązań problemów pozornie niedających się rozwiązać. Uczestnicy pracują samodzielnie pod okiem trenera, który nie ingeruje w pomysły uczestników, ale wspiera ich realizację. Przeszkolonymi trenerami w naszej szkole są panie: Monika Jaśko, Ewa Kaplewska, Ewa Skowrońska, Urszula Strapczuk, Małgorzata Wosnitzka, Edyta Morusiewicz, Gracjana Chocha.

W kalendarz wpisane zostały nowe uroczystości np. „Koncert Walentynkowy” dla uczniów, rodziców i nauczycieli. Natomiast 26 września 2012 obchodziliśmy po raz pierwszy Międzynarodowy Dzień Języków Obcych. Cała społeczność szkolna przygotowała się z dużym zapałem i zaangażowaniem. Uczniowie klas młodszych przebrali się w stroje charakterystyczne dla różnych narodów. Natomiast zadaniem klas starszych było przedstawienie jednego, wybranego państwa. Uczniowie przygotowali gazetkę, stoisko z pamiątkami i potrawami.

Od lutego 2013 roku na jeden dzień nauczycielami w naszej szkole zostają rodzice. W każdej klasie odbyły się bardzo ciekawe lekcje. Uczniowie mieli zajęcia z architektury, geodezji, j. angielskiego, wychowania fizycznego. Poznali pracę lekarza i sędziego. Dowiedzieli się jak działa stacja benzynowa i jak odbywa się produkcja produktów spożywczych. Uczestniczyli również w zajęciach praktycznych: filcowanie, wykonywanie biżuterii, projektowanie i szycie odzieży. Akcja „ Rodzice naszymi nauczycielami” cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem zarówno ze strony dzieci jak i rodziców.

W roku szkolnym 2014/2015 Zespół Szkół STO podjął inicjatywę „Czytamy wielką literaturę” w celu poszerzenia zainteresowania uczniów czytaniem. Znakomitym wsparciem w tych działaniach stali się rodzice naszych uczniów, którzy z przyjemnością wcielali się w role zawodowych lektorów. Pojawiło się czytanie m.in. takich książek, jak: „Słoneczko” Marii Buyno-Arctowej, „Bzdurki, czyli bajki dla dzieci i innych”, „Opowiadania z Doliny Muminków, „Nowe przygody Mikołajka”.

Kolejną nowością tego roku szkolnego był projekt Akademia Dobrych Manier, który ma na celu wyposażenie uczniów w wiedzę i umiejętności na temat zasad savoir-vivre’u.
W czasie trwania projektu opracowany został „Kodeks kulturalnego ucznia Społecznej Szkoły Podstawowej nr 1 STO” oraz plakat i prezentacja „Magiczne słowa”. W czasie zajęć szkolnych i świetlicowych odbył się konkurs „Mistrz dobrych manier” oraz pokaz strojów pod hasłem „Dama i dżentelmen są w modzie”. Uczniowie mogli również zastosować w praktyce swoje umiejętności dotyczące zasad zachowania przy stole, w czasie wyjść do restauracji oraz podczas zorganizowanych w szkole francuskich i hiszpańskich śniadań. W ten sposób poznali też zwyczaje oraz zwroty grzecznościowe obowiązujące w tych państwach.

W szkole upowszechniliśmy też zwyczaj uroczystego ślubowania klas I gimnazjum połączonego z artystyczną oprawą przygotowywaną przez klasę drugą.Wszystkie te inicjatywy wyzwalają kreatywność, przedsiębiorczość i aktywizują naszych uczniów.

W protokołach rad pedagogicznych, zarządu, kronice szkolnej oraz na stronie internetowej szkoły można przeczytać o kolejnych ważnych wydarzeniach, planowanych i zrealizowanych akcjach, kolejnych remontach, ewaluacjach. Można zobaczyć fotoreportaże z rozpoczęcia i zakończenia roku szkolnego, pożegnania absolwentów, otrzęsin, wyborów samorządu i innych uroczystości, które trudno zliczyć.

W roku szkolnym 2015/2016 w dniu 17 października bardzo uroczyście obchodziliśmy jubileusz 25-lecia istnienia Społecznej Szkoły STO na Mieszka I – naszej szkoły. Uroczystość podzielona była na dwie części. O godz. 11.00 rozpoczęła się gala w auli Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Swoją obecnością zaszczycili nas: władze województwa i Białegostoku: Dariusz Piontkowski – Poseł na Sejm Rzeczpospolitej Polskiej, Wiesław Żyliński – Wojewoda Podlaski, Jerzy Kiszkiel – Podlaski Kurator Oświaty, Robert Jóźwiak – Wiceprezydent Miasta Białegostoku, Lucja Orzechowska – Dyrektor Departamentu Edukacji Urzędu Miejskiego w Białymstoku, osoby związane z naszym stowarzyszeniem – Anna Okońska-Walkowicz – Prezes Zarządu Głównego Społecznego Towarzystwa Oświatowego, Jolanta Truszewska – Wiceprezes Zarządu Głównego, Andrzej Kryszeń – Skarbnik Zarządu Głównego, członkowie zarządu naszego koła, dyrektorzy i osoby towarzyszące dyrektorom szkół Społecznego Towarzystwa Oświatowego z Ostrołęki, Olecka, Białegostoku, byli członkowie naszego koła, przedstawiciele komitetu organizacyjnego, byli dyrektorzy, rodzice i nauczyciele, przedstawiciele mediów, przyjaciele szkoły, właściciele i przedstawiciele firm, dyrektorzy białostockich przedszkoli i szkół, absolwenci szkoły, rodzice naszych uczniów, nauczyciele naszej szkoły, uczniowie naszej szkoły. Szkoła otrzymała nowy sztandar ufundowany przez zarząd naszego koła, na który uczniowie, nauczyciele i rodzice złożyli uroczyste ślubowanie. Z okazji jubileuszu powstał hymn szkoły. Stworzyliśmy więc własny ceremoniał oparty o nowy hymn szkoły i sztandar. Ważnymi punktami uroczystości było: wyświetlenie filmu animowanego, prezentującego historię szkoły, wystąpienie przedstawicieli założycieli szkoły – pani Elżbiety Golińskiej byłej dyrektor szkoły w latach 1990-1993 i pana Krzysztofa Świderskiego, wystąpienie zaproszonych gości, a zwłaszcza wręczenie medali i odznaczeń państwowych oraz resortowych panu prezesowi Anatolowi Panasiukowi (Złotego Krzyża Zasługi), i 5 nauczycielom naszej szkoły Medali za Długoletnią Służbę i Medalu Komisji Edukacji Narodowej. Otrzymali je: Marian Dąbrowski, Lucyna Paliwoda, Joanna Łodzińska, Agnieszka Blank i Hanna Szumowska. Główna uroczystość okraszona była występami tanecznymi uczniów (10 tańców), marzeniami gimnazjalistów i pojawieniem się maskotki szkoły – zająca szaraka o imieniu „Mieszko”. Po atrakcjach w auli zainteresowane osoby przemieściły się do szkoły na II część uroczystości. Tutaj nastąpiło odsłonięcie okolicznościowej tablicy pamiątkowej, zwiedzanie wystaw, starych kronik szkoły, zwiedzanie szkoły. Na zakończenie wszyscy spotkali się w sali gimnastycznej przy filiżance kawy.

Z okazji jubileuszu wydana została publikacja, folder, gazetka szkolna i obszerny, bo 4-stronicowy artykuł w Kurierze Porannym.

To był WIELKI JUBILEUSZ.

Zespół Szkół STO należy do grupy najprężniej rozwijających się białostockich szkół niepublicznych. Świadczy o tym zarówno stabilna liczba uczniów szkoły, jak też liczba nauczycieli i osób ze szkołą współpracujących. Co roku o przyjęcie do oddziału zerowego ubiega się kilkudziesięciu kandydatów.

Obiektywnym potwierdzeniem jakości naszej pracy są zdobywane przez wielu uczniów tytuły laureatów i finalistów Wojewódzkich Konkursów Przedmiotowych oraz innych konkursów i olimpiad wojewódzkich i ogólnopolskich; wysokie wyniki sprawdzianów szóstoklasistów i egzaminów gimnazjalnych oraz wysokie miejsca w rankingach podlaskich szkół. Wysoki poziom merytoryczny nauczania znajduje również potwierdzenie w losach naszych absolwentów, których spotkać można w wielu renomowanych liceach naszego miasta, kraju, a nawet za granicą.

Każde miejsce to przede wszystkim znajdujący się w nim ludzie. A w naszej szkole są to ludzie niezwykli: innowacyjny i życzliwy dyrektor, znakomici nauczyciele, wielozadaniowy sekretariat, zawsze służący pomocą pozostali pracownicy szkoły. Wszystko to sprawia, iż jesteśmy szkołą wychodzącą naprzeciw zmieniającym się potrzebom współczesnej edukacji. Wprowadzamy nowatorskie metody nauczania, nie zapominając o dobrych tradycjach. Sercem szkoły są jednak nasi uczniowie, posiadający ogromny potencjał oraz rodzice czuwający nad ich rozwojem.

„Kto nie wie, do jakiego portu chce przybyć, temu żaden wiatr nie będzie dobry”
(Seneka)

Wizja szkoły:

Nasza szkoła ma być miejscem, w którym uczniowie oprócz wiedzy przedmiotowej zdobędą umiejętność radzenia sobie w życiu. Będą osiągać sukcesy w każdej dziedzinie, a porażki traktować z pokorą jako naukę do dalszego rozwoju. Dążyć będziemy do utrzymania bardzo wysokiego poziomu nauczania i wychowania przez cały okres nauki (od przedszkola do gimnazjum) oparty na podstawowych wartościach. W dalszym ciągu będziemy podnosić kwalifikacje kadry pedagogicznej, poprawiać warunki nauki, rozwijać przydatne umiejętności, utrzymywać wysoki poziom bezpieczeństwa, rozwijać pasje i talenty uczniów w sprzyjającej atmosferze pracy i nauki, a także wzajemnego zrozumienia i współpracy nauczycieli i rodziców.

Wiemy, do jakiego portu chcemy zawinąć. Nasi uczniowie będą umieli wypłynąć z tego portu na szerokie wody i chwytać sprzyjające im wiatry.

Każdy NASZ UCZEŃ robi COŚ dobrze. W każdym jest COŚ dobrego. My to COŚ pomożemy odkryć i rozwinąć. Jesteśmy poszukiwaczami talentów.

Misja szkoły:

Wszechstronny rozwój ucznia umożliwiający poznanie i odkrywanie siebie dla przyszłości.

Misję wypełnimy, osiągając szczegółowe cele, do których należą:

1. Twórcza współpraca Zarządu z Dyrektorem, rodziców z nauczycielami, nauczycieli
   i uczniów (uczniowie, rodzice i nauczyciele są współgospodarzami szkoły).
2. Gwarancja wysokich wyników nauczania ze względu na profesjonalnie przygotowaną, nieustannie doskonalącą się kadrę.
3. Rozwijanie miękkich kompetencji uczniów, niezbędnych w dorosłym życiu, niemierzalnych na egzaminach zewnętrznych.
4. Wspomaganie rodziców w wychowaniu ich dzieci oparte na wspólnym systemie wartości.
5. Zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa i higieny w szkole.
6. Zapewnienie odpowiednich warunków do nauki i pracy.
7. Wdrażanie nowoczesnej oferty edukacyjnej, zaspokajającej indywidualne potrzeby edukacyjne naszych uczniów.
8. Zapewnienie sprawnego system zarządzania i komunikacji.

Dzisiaj już wiemy, co trzeba robić jutro, by radzić sobie pojutrze.

OFERTA EDUKACYJNA

Zespół Szkół Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Białymstoku to:

1. Społeczne Przedszkole nr 1 STO w Białymstoku (istnieje od 1.09.2012r.)
2. Społeczna Szkoła Podstawowa nr 1 STO w Białymstoku (istnieje od 1.09.1990r.)
3. Społeczne Gimnazjum nr 4 STO w Białymstoku (istnieje od 1.09.1999 r.)

Nasza szkoła jest niewielka, liczy 12 oddziałów (oddział przedszkolny, szkoła podstawowa i gimnazjum). Obecnie w placówce uczy się 190 uczniów (143 w szkole podstawowej łącznie z oddziałem przedszkolnym oraz 47 w gimnazjum). Jest to szkoła przyjazna uczniom, znamy się wszyscy z imienia i nazwiska. Zapewniamy bezpieczeństwo, miłą atmosferę, otwartość, przychylność, rozumienie dziecka. Wymagamy dużo od siebie i od innych, naszym wspólnym celem jest dobro ucznia, jego wszechstronny rozwój i zadowolenie z osiąganych sukcesów.

Wszystkie klasy rozpoczynają zajęcia obowiązkowe o godz. 8.00, kończą o 13.55 (klasy 0 – III), o 14.45 (klasy IV – VI) i o 15.30 (klasy I – III gimnazjalne). W szkole panuje niepowtarzalna atmosfera. Uczniowie czują się w szkole jak „u siebie”, bo mogą tu robić to, co ich naprawdę interesuje. W ramach obowiązków dydaktycznych realizujemy podstawę programową kształcenia ogólnego jako warunek konieczny zapewniający nam uprawnienia szkoły publicznej. Oprócz tego nasi uczniowie uczą się:

– języka angielskiego w: kl. „0” – 4, kl. I – 5, kl. II – III – 4, kl. IV – VI – 5, I – III gimnazjum 5-6 godz./tyg.,

– drugi język obcy nowożytny (francuski, hiszpański, niemiecki) od kl. II – 2 godz./tyg., od kl. IV – 4 godz./tyg.,

– trzeci język obcy nowożytny od kl. IV – 1-2 godz./tyg. (niemiecki, hiszpański, francuski, rosyjski),

– gry w szachy w kl. „0”- III – 2 godz./tyg.,

– rytmiki w kl. „0” – III – 1 godz./tyg.,

– pływania od kl. „0” – 1 godz./tyg.,

– informatyki od kl. „0” do II gimnazjum – 1 godz./tyg.,

– plastyki i muzyki od kl.”0” do I gimnazjum – po 1 godz./tyg.,

– przedmiotów: j. polskiego, matematyki, historii, fizyki, chemii, geografii i innych w większej niż przewiduje ramowy program nauczania liczbie godzin.

Nauka języków obcych traktowana jest w szkole priorytetowo, znajomość nowoczesnych technologii informacyjnych i skuteczne korzystanie z nich stanowi elementarne „wyposażenie” naszych absolwentów.

Szkoła kieruje do uczniów szeroką ofertę zajęć pozalekcyjnych w postaci kół zainteresowań oraz zajęć wyrównujących wiedzę, każdy znajdzie tu coś dla siebie. Uczniowie mogą rozwijać swoje zainteresowania i umiejętności oraz nadrobić ewentualne zaległości. Obecnie w szkole działają następujące koła zainteresowań: szachowe, taneczne, origami, plastyczne, logicznego myślenia, sportowe, muzyczne, języka angielskiego, niemieckiego, hiszpańskiego, rosyjskiego, polonistyczne, matematyczne, historyczne, przyrodnicze, biologiczne, geograficzne, chemiczne, fizyczne, informatyczne, wolontariatu, Klubu Filmowego, gazetki szkolnej, robotyki, Odysei Umysłu, kulinarne, quillingu. Oprócz tego w szkole funkcjonuje szeroka oferta zajęć wyrównawczych, które są obowiązkowe dla uczniów mających trudności w nauce oraz zajęcia logopedyczne.

Wszyscy uczniowie klas 0 – III objęci są opieką świetlicy, przed zajęciami w godz. 7.15 – 8.00 i po zajęciach do godz. 17.00. Natomiast uczniowie starszych klas mają nauczycieli opiekunów po zajęciach. Uczniowie, nauczyciele i rodzice mogą również liczyć na pomoc pedagoga szkolnego.

Uczniowie w szkole mogą zjeść ciepły posiłek. Uczniowie klas 0 – III jedzą obiad po 5. godzinie lekcyjnej, uczniowie klas IV – VI oraz I – III gimnazjum po 6. godzinie lekcyjnej. Poza tym uczniowie kl.0 – III do śniadania otrzymują ciepłą herbatę. Wszyscy uczniowie mogą korzystać z filtrowanej wody, automatu i sklepiku szkolnego ze zdrową żywnością.

WŁADZE I ORGANY STATUTOWE SZKOŁY

Organem prowadzącym szkoły jest Społeczne Towarzystwo Oświatowe Samodzielne Koło Terenowe Nr 171 w Białymstoku (STO SKT Nr 171 STO).

Prezesem Zarządu od marca 2010 r. jest pan prof. Anatol Panasiuk. Zarząd STO SKT Nr 171 podejmuje strategiczne decyzje dotyczące funkcjonowania szkoły, podejmuje stosowne uchwały dotyczące m. in. statutów Zespołu Szkół, finansów szkoły (przyjmuje i zatwierdza preliminarze finansowe, decyduje o wysokości czesnego), organizacji roku szkolnego (ilość i zakres godzin dydaktycznych), zatwierdza regulaminy Organów Szkoły, określa zakresy prac remontowych, zatwierdza zakupy pomocy dydaktycznych i wyposażenia oraz prowadzi pracę wewnątrz stowarzyszenia, reprezentuje STO SKT171 na zewnątrz. Prezes oraz Zarząd są wybierani na kadencje 3 letnie na Walnym Zebraniu członków STO SKT171. Prezes oraz osoby wchodzące w skład Zarządu pracują społecznie „pro publiko bono” na rzecz szkoły.

Podstawą sukcesu w zarządzaniu szkołą jest konstruktywna i pełna zaufania współpraca Prezesa i Zarządu z Dyrektorem szkoły.

Dyrektor Szkoły – Mariusz Andrzej Łupiński (od maja 2011 r.) – kieruje codzienną pracą szkoły, odpowiada za sprawy kadrowe, sprawuje wewnętrzny nadzór pedagogiczny, podejmuje decyzje o przyjęciu uczniów do szkoły.

Samorząd Uczniowski – reprezentuje wszystkich uczniów szkoły, odpowiada za imprezy i uroczystości szkolne, realizuje własne inicjatywy wzbogacające aktywność pozalekcyjną uczniów.

Organem nadzoru STO jest Komisja Rewizyjna – sprawdza gospodarkę finansową szkołyi stowarzyszenia oraz zgodność z prawem uchwał podjętych przez Zarząd Koła.

FINANSE I BUDYNEK

Nauka w szkole jest płatna. Rodzice dziecka uczęszczającego do naszych szkół zobowiązani są do opłacania czesnego za naukę dziecka przez 12 miesięcy w roku oraz wpłacenia wpisowego, które naliczane jest wg klucza: 4 x czesne, 3 x czesne, 2 x czesne, w zależności od lat nauki. Od 2001 r. szkoły nasze otrzymują 100% subwencji na ucznia, władze miejskie wywiązują się terminowo z ustawowego obowiązku przekazywania nam budżetowego wsparcia. Na przełomie kwietnia/maja 2014 r. zakupione zostało dodatkowe wyposażenie placu zabaw
z myślą o najmłodszych. W okresie letnim 2014 r. dokonane zostały modyfikacje i odnowienie piętra szkoły, zaś w czasie wakacji 2015 r. został przeprowadzony generalny remont parteru – całość finansowana jest ze środków własnych szkoły i pomocy rodziców.

Budynek szkoły jest od początku istnienia szkoły dzierżawiony od gminy Białystok. W 2015r. Rada Miejska Urząd Miasta w Białymstoku przekazała naszemu Stowarzyszeniu budynek szkoły i plac wokół w użytkowanie na okres 25 lat. Na tyle lat podpisano również ze Spółdzielnią Mieszkaniową „Zachęta” użyczenie drogi dojazdowej do posesji szkoły. Zarządy STO SKT171 zabiegały o to od kilkunastu lat. Jest to ważne wydarzenie w tworzącej się historii szkoły, bowiem dzięki temu pojawiła się możliwość korzystania z funduszy zewnętrznych warunkujących satysfakcjonujący rozwój szkoły.

BAZA DYDAKTYCZNA

Szkoła położona jest nieopodal centrum miasta, ma dobre połączenie komunikacyjne. Jest tu cicho i spokojnie. Otoczenie budynku z placem zabaw i boiskiem pozwala uczniom na swobodną zabawę w czasie przerw lub zajęć świetlicowych; tu odbywają się również zajęcia wychowania fizycznego. W szkole znajduje się 13 sal lekcyjnych, pracownia komputerowa (17 komputerów, projektor multimedialny), sala gimnastyczna, biblioteka, pokój nauczycielski, sekretariat, gabinet dyrektora, gabinet koordynatorów i pedagoga, jadalnia, szatnie i pomieszczenia gospodarcze. Wszystkie pracownie lekcyjne są nowocześnie urządzone i wyposażone w sprzęt multimedialny. Nauczyciele mają dostęp do sprzętu komputerowego i przydzielone służbowe laptopy.

TRADYCJE

Kameralność naszej szkoły tworzy specyficzną atmosferę sprzyjającą powstawaniu bliskich więzi między uczniami, nauczycielami i rodzicami. Rytm życia szkoły wyznaczają momenty istotne dla całej społeczności. Są to wspólnie przeżywane wydarzenia, które nas integrują.

Początek roku szkolnego to dobra okazja do spotkania się po długiej wakacyjnej przerwie w gronie dawno niewidzianych przyjaciół. Uśmiechom, uściskom, powitaniom, różnym „ochom”, „achom”, „co u ciebie?” nie ma końca. Miła i ciepła atmosfera przyciąga jak magnes również absolwentów, którzy skończyli szkołę nawet kilka lat temu. Jest to okazja do wspomnień i podzielenia się radością z osiągnięć. Zaś nowi uczniowie, zwłaszcza pierwszoklasiści, przeżywają chwile niepewności i dreszczyk emocji.

Aby poczuli się śmielej, od wielu lat przygotowuje się im uroczyste ślubowanie pierwszoklasistów. Uderzenie ołówkiem przez Pana Dyrektora i wypowiedzenie tekstu roty
w obecności przejętych, wzruszonych rodziców i wychowawcy pozwala na pełniejszą integrację w grupie i zawiązanie więzi ze społecznością szkolną. Na pamiątkę tego wydarzenia pełnoprawni już uczniowie wraz z rodzicami sadzą drzewko na placu szkolnym.

Podobne wydarzenie ma miejsce w pierwszej klasie gimnazjum. Zebranych gości – rodziców, nauczycieli uczniowie witają uroczystym polonezem. Następnie przystępują do złożenia przysięgi, w której ślubowali swoją postawą dbać o dobre imię szkoły.

Uroczystość kończy chrzest na gimnazjalistę, który przygotowują starsi uczniowie. Odbywa się on w mniej podniosłej atmosferze. Co roku klasa II gimnazjum przygotowuje zabawę w innej konwencji, poddaje każdego „pierwszaka” różnym testom i próbom, aby sprawdzić, czy gotowy jest on, by z dumą nosić imię ucznia Społecznego Gimnazjum nr 4 STO.

Szumnie obchodzoną już po raz trzeci uroczystością szkolną jest Dzień Języków Obcych, którego celem jest rozbudzenie zainteresowania uczniów kulturą i językiem poszczególnych krajów. Nie brakuje zapierających dech w piersi występów wzbogaconych piosenkami w językach oryginalnych. Można wówczas również podziwiać prace plastyczne inspirowane kulturą danego kraju, a nawet skosztować regionalnych potraw!

Tradycją szkoły jest również przygotowywanie zabawy andrzejkowej. W klasach młodszych w salach odbywają się konkursy i wróżby. Dla klas starszych imprezę przygotowują uczniowie klasy IV. Każdego roku dokłada ona starań, by dostarczyć innym uczniom wrażeń, proponując wróżby, dyskotekę andrzejkową i słodki poczęstunek.

Nową, a jakże znakomicie przyjętą tradycją, stał się Dzień Misia w klasach młodszych. Takiej ilości pluszaków, jaka wypełnia tego dnia sale lekcyjne, nie zobaczymy nawet w sklepie z zabawkami, ani takich uśmiechów dzieci.

W harmonogramie działań szkoły mamy również kilka imprez poświęconych odkrywaniu talentów naszych uczniów, są to: Mini playback show, Festiwal Talentów czy dzień muzyki. Przygotowania do tych występów zawsze trwają długo, czego owocem są znakomite występy np. wokalne czy taneczne.

Są to momenty zarazem radosne i podniosłe, tak jak i kolejny wpisujący się w rok szkolny niezwykle ważny dzień – dzień Wigilii szkolnej. Przygotowania do niej trwają kilka tygodni i angażują wszystkich. Szczególnie przeżywają ten moment uczniowie klasy „0”, bo po raz pierwszy mają okazję zaprezentować się na forum całej szkoły. Żywe reakcje maluchów inspirują klasy starsze do rywalizacji w konkursie na świąteczną dekorację. Cały czas trwają gorączkowe narady, jak najpiękniej ozdobić klasę, jak ubrać choinkę, jak nakryć stół i czym go zastawić. A gdy nadchodzi ten upragniony dzień, sala gimnastyczna wypełnia się odświętnie ubraną szkolną rodziną. Śpiew kolęd i jasełka przygotowane przez klasy 0 – III wprowadzają nas w bożonarodzeniową atmosferę. Momentem kulminacyjnym jest odczytanie fragmentu Pisma Świętego. Złożenie życzeń przez Pana Dyrektora daje sygnał do łamania się opłatkiem. Radosny tumult ogarnia szkołę, bo wszyscy wszystkim pragną okazać jak najwięcej serdeczności. Spotkanie przenosi się do klas, gdzie już w bardziej kameralnym gronie, wspólnie z rodzicami i nauczycielami, biesiadujemy, wspominając osiągnięcia i miłe wydarzenia minionego roku. Ale bez obaw, drzwi stoją otworem i jak to w czasie wigilii, oczekują na wędrowca. I rzeczywiście rozpoczyna się „wielkie wędrowanie” z klasy do klasy, częstowanie, próbowanie smakowitości, chwalenie się dekoracjami.

Pięknym widowiskiem zaś są walentynki szkolne połączone z wieczorem walentynkowym, podczas którego odbywa się wspaniały koncert przygotowany przez uczniów naszej szkoły, gromadzący całą społeczność szkolną.

Znakomitą tradycją staje się akcja „Rodzice naszymi nauczycielami”, która stwarza możliwość dzielenia się wiedzą i doświadczeniem rodziców naszych uczniów na forum klasy i szkoły. Jest to nietypowa i bardzo atrakcyjna forma wspomagania nauczania oraz znakomita okazja do budowania więzi między rodzicami a szkołą.

Kolejną okazję do integracji społeczności szkolnej stanowi Dzień Mamy i Taty oraz Święto Rodziny w klasach młodszych. Uroczystości towarzyszy część artystyczna, upominki
i poczęstunek dla rodziców, coraz częściej również wyjazdy integracyjne dzieci i rodziców.

Szkoła nie zapomina również o krzewieniu tradycji dbania o zdrowie i kondycję uczniów, rodziców i nauczycieli, dlatego stała się współorganizatorem imprezy „STO biega”. Połączeniem działań prozdrowotnych i integracyjnych jest Zielona szkoła, podczas której nie ma prawie chwili na odpoczynek. Dzień wypełniają zajęcia stanowiące znakomite uzupełnienie edukacji szkolnej i okazję do wspólnej zabawy.

Prawdziwą eksplozję radości w szkolnym kalendarzu imprez stanowi Święto Szkoły. Co roku upływa ono pod innym hasłem, któremu są podporządkowane dekoracje, konkursy i zabawy, a często nawet stroje. To dzień, w którym wszyscy mogą zaprezentować swoje osiągnięcia. Eksponowane są dyplomy i puchary. Aktorzy chwalą się swoimi umiejętnościami. Nie brak też owacyjnie przyjmowanych popisów wokalnych, muzycznych, tanecznych i akrobatycznych. Dopełnieniem radości jest wspólny piknik – prawdziwa uczta smaków i frykasów różnego asortymentu skrzętnie przygotowanych przez mamusie i tatusiów, którzy tłumnie przybywają na święto, aby razem cieszyć się z osiągnięć szkoły. Festyn z okazji Święta Szkoły zwykle odbywa się na terenie szkoły oraz na boisku.

Tradycją naszej szkoły są też liczne akcje charytatywne. Sprzedaż kartek bożonarodzeniowych, walentynkowych, wielkanocnych czy ozdób świątecznych, wykonanych przez uczniów z największą starannością, zawsze ma szczytny cel – dzielenie się tym, co mamy, z potrzebującymi. Inną formą działalności charytatywnej jest przygotowywanie przez uczniów spektakli artystycznych, prezentowanych w różnych ośrodkach pomocy społecznej.

Podsumowaniem pracy jest zakończenie roku szkolnego. Szczególnie uroczyście żegnamy trzecioklasistów z gimnazjum. Klasa druga przygotowuje dla nich specjalny program, który w żartobliwy, ale i pełen życzliwości sposób podsumowuje ich dziesięcioletnie wspólne bycie ze sobą w szkole. Po rozdaniu świadectw i licznych nagród nadchodzi czas na odsłonięcie klasowego „tablo”. Wszyscy są wzruszeni, niejeden uroni łzę, a przy pożegnaniu absolwenci obiecują, że będą odwiedzać dyrekcję, nauczycieli i młodszych kolegów. I słowa dotrzymują.